قارغا و تولکو

بو شعر ایلک دفعه میرزا علی اکبر صابر طرفیندن ترجومه اولونموشدور و سونرا بونون اوُزوندن حبیب یغمایی طرفیندن فارس دیلینه ترجومه ائدیلمیشدیر.

پئندیر آغزیندا بیر قارا قارغا اوچاراق		قوندو بیر اوجا بوداغا
تولکو گؤرجک یاواش – یاواش گلدی		اندیریب باش ادبله چؤمبلدی
بیر زامان حسرت ایله قارغا ساری		آلتدان – آلتدان ماریتدی باش یوخاری
دئدی: «احسن سنه، آ قارغا آغا!		نه نزاکتله قونموسان بوداغا!
بزه دین سن بوگون بیزیم چمنی		شاد قیلدین بو گلمه یینله منی
نه گؤزه لسن، نه خوش لقاسن سن		یئری وار سؤیله سم – هماسن سن
توکلریندیر ایپک کیمی پارلاق		بد نظردن وجودون اولسون ایراق!
بو یقین دیر کی، وار سئویملی سسین		اوخو، وئرسین منه صفا نفسین!»
بؤیله سؤزدن فرحله نیب قارغا		آغزینی آچدی تا کی، ائتسین – غا
«غا» ائده رکن هنوز بیرجه کره		پئندیری دیمدیییندن ائندی یئره
تولکو فوراً هواده قاپدی یئدی		قارغایا طعنه ایله بؤیله دئدی:
«اولماسایدی جهاندا سارساقلار		آج قالاردی یقین کی، یالتاقلار»!