عبدالرئوف فطرت: نوسخهلر آراسینداکی فرق
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
خط ۶۸:
{{نقل قول| ... عاقبت بیز تورکیستانلیلارین مسلمانلیغیمیز و مقدس کیتابا یییه ایکنلیگیمیز و بو کیتابی یگانه رهنماییمیز دئییب تصدیقلشیمیز خاطیریمه گلدی. ایندی بو مکرّم و معظّم دستورالعمل اولموش کیتابا توجّه ائتمکدن باشقا چاره قالمادی. بو خصوصدا او (قرآن کریم) بیزه رهنمالیق ائدر می ائتمز می دئییب، کمال قلب و وجود بیبضاعت ایله قرآن عظیم مطالعهسینه مشغول اولدوم و مطلبیمه ایریشدیم. قرآن کریم اول منیم سؤالیما بو طریقه جواب وئردی: «البته نعمت وئریلن قوم اؤزلرینی دییشیدیرمهیینچه، الله اولارین حالینی دییشمز.»}}
فطرت بو کیتابین باشا باشیندا قرآن آیهلری و حدیثلردن فایدالانمیشدیر. او مسلمانلار باشینا گلن بلالار و مستملکه اولمالارینی الله تعالی رضاسی یا قرآن کریمده بویورولموش کیمی یامان عمللر نتیجهسی اولماسینا گؤره بئیله یازمیشدیر:
{{نقل قول|بو سؤالا دا قرآن کریم کمال قطعیت و مهابت ایله جواب وئریر «الله آدملره ظلم قیلماز، بلکی
ابراهیم خدایار فطرتدن، بخارا خلق جمهوریتینین رسمی دیلینی تورکجه ائتمهسی اوچون رضایتسیزلیگینی بیلدیریر. محمدجان شکوری بخارایی دا عبدالرئوف فطرتین تاجیک ادبیاتینا ائتدیگی خدمتلره اعتراف ائدیب لکن اونلارا باخمایاراق «چنگیز پرستی» آدینی اونون باشقا فعالیتلرینین بیر قیسمینه قویور. محمدجان شکوری یازدیغی مقالهده عبدالرئوف فطرتین اؤزبک کؤکلو اولماسینی قبول ائتمهییب بخارا اهلینی ده تاجیک بیلدیریر. بوندان علاوه یازیچی بو مقالهده عبدالرئوف فطرتی دیندن دؤنموش آدلاندیریر.<ref>{{درگی قایناقلاماسی |سوْی آد= شکوری بخارایی|آد= محمدجان|یازار باغلانتیسی= |تاریخ= |باشلیق= از معارف پروری تا چنگیز پرستی|باغلانتی= | درگی = نامه فرهنگستان| جیلد= | سایی= | صفحهلر= |دیل=| فوْرمت= | یوخلاما تاریخی= |آرشیو باغلانتیسی= |آرشیولنمه تاریخی= }}</ref> لکن فطرتین اؤز یازیلاریندان بو ادّعایا بیر قرینه ذکر ائتمهییر. سؤزو سورولن مقالهده یازیچی فطرتین تاجیک ادبیاتیندان دؤنمهسینی و اؤزبکجه یازماسینی چنگیز ایله تیمور روحونا اوزلشمه ایله برابر یازمیشدیر. فطرتین بخارا دا حاکمیت دؤورونده یانلیشلاری اولسا دا، لکن ایراندا اونون نقدی علم اساسیندا یوخ ملّتچیلیک اساسیندا اولموشدور. فطرت اثرلرینین ملیّتی اساس آلمایاراق (تورک اولور اولسون، تاجیک اولور اولسون) و طرفسیز نقدی گونوموزون گرکی دیر.
|