مالازگیرد دؤیوشو

مالازگیرد دؤیوشو — سلجوقلار و بیزانس آراسیندا ۱۰۷۱-جی ایل ۲۶ آقوست باش وئرن ساواش‌دیر. غالیب گلن طرف سلجوقلار اوْلدو و آنادولویا یوْل آچیل‌دی.

مالازگیرد دؤیوشو
شامیل دیر:سلجوقلار و بیزانس دؤیوشو

.
تاریخ۲۶ آقوست ۱۰۷۱
یئر
نتیجه سلجوقولارین غلبه‌سی
دویوشچولر
بیزانس ایمپیراتورلوغو
  • فرانک‌لار، اینگیلیسلی‌لر، نورمن‌لر، گورجی‌لر، ارمنی‌لر، بولغارلی‌لر، تورک پچنقلر و کومان‌لارین اجیراولموشلاری
بؤیوک سلجوق دؤولتی
  • پچنقلر و کومان‌لارین اجیراولموشلاری
باشچیلار و لیدرلر
دؤردونجو رومانوس (اسیر)
Nikephoros Bryennios
Theodore Alyates
Andronikos Doukas
آلپ ارسلان
افشین بی
آرتوق بی
Kutalmışoğlu Suleyman
گوج
۴۰٬۰۰۰[۵] to ۷۰٬۰۰۰[۶] ۲۰٬۰۰۰[۷] to ۳۰٬۰۰۰[۸]
تلفاتلار و ایتکیلر

اؤلن: ۲٬۰۰۰[۹] - ۸٬۰۰۰[۷]

  • وارانژان گاردینین هامیسی(اسکاندیناوی و انگلوساکسون موزدورلاری)
  • ۲٬۰۰۰ تورکیه موزدوری

فراری: ۴٬۰۰۰[۹] اسیر: ۲۰٬۰۰۰ تا ۳۵٬۰۰۰

  • فرانکی و نورمن موزدورلاری

تاریخی دَییشدیر

سلجوقلارین اساس هدفلریندن بیری ده بیزانس ایدی. بۇ دؤورده بیزانس‌دا هرج-مرج‌لیک ایدی. ایمپراتریچه ایدوک‌سییا اؤلکه‌نی ایداره ائتمک‌ده چتین‌لیک چکیردی. اوْ، تورکلرین هۆجومونون قارشی‌سینی آلا بیله‌جک بیر شخصه اره گدجیینی و تاخت-تاجی اوْنا ورجیینی بیلدیردی. بۇ تکلیفی قبول ائدن سرکرده رومان دیوژن ۱۰۶۸-جی ایلده بیزان‌سین ایمپراتورو اعلان ائدیل‌دی. اوْ، ایمپریانین بۆتون قوه‌لرینی سفربرلییه آلدی. اوْغوز و پچنقلری ده اوْردویا جلب ائتدی. آوروپا دؤولتلریندن کؤمک ایسته‌دی. اوْ، چوْخ بؤیوک اوْردو ایله ارزوروم ایستیقامتینده هۆجوم ائتدی. مالازگیرد قالاسینی اله کئچیردی. سلجوق قوشونونون تاخیمی امیر سوندوک قفیل هۆجوم ائدیب بیزانس قوشونونو مغلوب ائتدی، بیزان‌سین ظفر نیشانی اوْلان "بؤیوک قیزیل خاچی" ساواش قنیمت کیمی اله کئچیردی.

سلطان آلپ آرسلان واخت قازانماق آماچ‌له باریش باغلاماق اۆچون بیزان‌سا الچی گؤندردی. دیوژن باریش تکلیفینی قبول ائتمه‌دی. آلپ آرسلان دؤیوشه هازیرلاش‌دی. دؤیوش‌دن قاباق اوْ، قوشونونا مۆراجیعت‌له ددی: "ای عسگرلر! اگر شهید اوْلسام، بۇ بیاز لیباس کفنیم اوْلسون!". مالازگیرد وۇروشماسی ۱۰۷۱-جی ایل ۲۶ آقوست باشلان‌دی. بیزانس قوشونونو یئرین‌دن ترپتمک مۆمکون اوْلمادی، سلجوقلار دؤیوشه-دؤیوشه و پوسقولار قویاراق گئری چکیل‌دیلر. بۇ زامان اوْغوز و پچنقلر سلجوقلارین طرفینه کئچدیلر. سلجوقلار غالیب گلدیلر و ایمپراتور دیوگ‌نی اسیر آلدیلار. لاکین سلطان دیوگ‌نی باغیشلادی و اوْنونلا ۵۰ ایل مدتینه باریش مۆقاویله‌سی باغلادی. مۆقاویله‌یه گؤره، بیزانس هر ایل سلجوقلارا وئرگی ورمه‌لی، لازیم گلنده ساواش یاردیم گؤسترمه‌لی ایدی. شرقی آنادولو سلجوقلارا وئریل‌دی.

مالازگیرد دؤیوشون‌دن سوْنرا ارمه‌نی و گورجولره هاوادارلیق ائدن بیزان‌سین مؤقیعتی سارسیل‌دی. آنادولونون — کیچیک آسیانین فتحین‌دن سوْنرا بیزان‌سین مؤقیعتی ضعیف‌له‌دی. باغداد خلیفه‌سی مالازیردده‌کی غلبه موناسیبتی‌له آلپ آرسلانی تبریک ائتدی، اوْنو "عرب و اجم حؤکمداری"، "موسلمانلارین خیلاسکاری" و "ایسلامین نورو" آدلاندیردی.

ادبیات دَییشدیر

ایستینادلار دَییشدیر

بیرده باخ دَییشدیر

گؤرونتولر دَییشدیر

== قایناق‌لار ==

  1. ^ Nesbitt, John and Eric McGeer. Catalogue Of Byzantine Seals At Dumbarton Oaks And In The Fogg Museum Of Art. 1st ed. Washington, DC: N.p., 2001. Print.
  2. ^ Church, Kenneth. From Dynastic Principality To Imperial District. 1st ed. 2001. Print.
  3. ^ The Cambridge Medieval History. — Cambridge University Press, 1986. — vol. 6. — p. 791: "In 1071, five years after Hastings, the Byzantine army, the oldest and best trained military force in Europe, was destroyed in battle with the Seljuq Turks at Manzikert in Armenia."
  4. ^ Steven Runciman. A History of the Crusades. — Cambridge University Press, 1987. — vol. 1. — p. 62-63: "With this large but untrustworthy army Romanus set out in the spring of 1071 to reconquer Armenia. As he was leaving the capital the news came through from Italy that Bary, the last Byzantine possession in the peninsula, had fallen to the Normans. The chroniclers tell in tragic detail of the Emperor's march eastward along the great Byzantine military road. His intention was to capture and garrison the Armenian fortresses before the Turkish army should come up from the south. Alp Arslan was in Syria, near Aleppo, when he heard of the Byzantine advance. He realized how vital was the challenge; and he hurried northward to meet the Emperor. Romanus entered Armenia along the southern branch of the upper Euphrates. Near Manzikert he divided his forces."
  5. ^ Haldon 2001, səh. 173
  6. ^ Norwich 1991, p. 238.
  7. ^ ۷٫۰ ۷٫۱ Markham, Paul. Battle of Manzikert: Military Disaster or Political Failure?. آرشیولنیب اصلی نۆسخه‌دن on 2007-05-13. یوْخلانیلیب2017-07-14.
  8. ^ Haldon 2001, səh. 172
  9. ^ ۹٫۰ ۹٫۱ Haldon 2001, səh. 180.