بزرگ علوی
سید مجتبی آقابزرگ علوی (۱۳ بهمن ۱۲۸۳، تهران – ۲۸ بهمن ۱۳۷۵ برلین) یا دا بزرگ علوی، ایرانلی یازیچی، کمونیست سیاستچی و ژورنالچی‌ایدی.
| بزرگ علوی | |
|---|---|
 علوی دهه ۱۹۸۰ | |
| دؤغوم‌تاریخی | سید مجتبی آقابزرگ علوی ۱۳ بهمن ۱۲۸۳ تهران، محله چاله‌میدان[۱] |
| اؤلوم‌تاریخی | ۲۸ بهمن ۱۳۷۵ (۹۳ سال) برلین، آلمان |
| یاشایش یئری | تمپل‌هوف، برلین[۲] |
| ایش | یازیچی |
| دیل | فارسی |
| میللیت | ایرانلی |
| تحصیل | علوم تربیتی و روانشناسی |
| آلما ماتر | دانشگاه مونیخ |
| ژانر | واقع‌گرایی |
| دیرلی‌ایشلری | گیله‌مرد، چمدان (۱۹۳۴)، ورق‌پاره‌های زندان (۱۹۴۱)، ۵۳ نفر (۱۹۴۲)، گوزلری (۱۹۵۲) |
| آروادی | فاطمه علویگرترود (گیتا) |
| اۇشاقلاری | مانی علوی |
| عائیله‌سی | آتاسی: سید ابوالحسن، آناسی: خدیجه قمر السادات |
| تاثیرلری | صادق هدایت، زیگموند فروید |
قایناقلار دَییشدیر
 |
کیمسه‌لر ایله باغلی بۇ مقاله بیر قارالامادیر. مقاله‌نی دییشدیره‌رک ویکی‌پدیایا کؤمک ائدین. |