رانکوه
رانکوه، گیلان اوستانی‌نین املش بؤلگه‌سینده یئرلشن بیر شهردیر. بۇ شهرین ۱۳۹۵-جی ایلین آمارلارینا گؤره ۲,۱۵۴ نفر جمعیتی واردیر.[۲]
Rankuh
رانكوه | |
|---|---|
City | |
  Rankuh | |
| موختصاتلار: 37°05′56″N 50°16′10″E / 37.09889°N 50.26944°Eموختصات: 37°05′56″N 50°16′10″E / 37.09889°N 50.26944°E | |
| اؤلکه |  ایران |
| اوستان | گیلان اوستانی |
| بؤلگه | املش بؤلگه‌سی |
| بؤلوم | Rankuh |
| جمعیت (2016) | |
| • جمع | ۲٬۱۵۴ [۱] |
| ساعات قورشاغی | یوتی‌سی +3:30 (ایرانین رسمی ساعاتی) |
| • یای (DST) | یوتی‌سی +4:30 (ایرانین رسمی ساعاتی) |
قایناقلار دَییشدیر
- ^ https://www.amar.org.ir/english
- ^ نتایج سرشماری سال ۱۳۹۰ (فارسجا). معاونت برنامه‌ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران) (۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲). آرشیولنیب اصلی نۆسخه‌دن ۲ اکتبر ۲۰۱۲ ده. یوخلانیلیب ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۲.
- فرهنگ جغرافیایی ایران ج ۲
- ظهیرالدین بن نصیرالدین مرعشی، تاریخ گیلان و دیلمستان، چاپ منوچهر ستوده، تهران ۱۳۴۷ش
- کناررودی، قربانعلی. «علل تداوم حکومت سادات آل کیا در گیلان». فصلنامه شیعه‌شناسی (قم: مؤسسه شیعه شناسی)، ش. ۳۴ (تابستان ۱۳۹۰): ۱۴۷ تا
- تاریخ گیلان و دیلمستان
- پرتو، افشین. «زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فکری برپایی فرمانروایی کیاییان». نخستین همایش ملی ایران‌شناسی (تهران: بنیاد ایران شناسی)، خرداد ۱۳۸۱
- پناهی، عباس. «چگونگی تغییر مذهب مردم گیلان از تشیع زیدی به تشیع دوازده امامی در عصر صفوی». فصلنامه شیعه‌شناسی (قم: مؤسسه شیعه شناسی)، ش. ۲۶ (تابستان ۱۳۸۸): ۷۷ تا ۱۰۶
- سفرنامهٔ مازندران و استرآباد نوشته رابینو.