محمدطاهر وحید قزوینی

 عمادالدین میرزه محمد طاهرقزوینی — حسین خان قزوینی‌نین اوغلو،  "وحید"  تخلوصو ایله آذربایجانین 17-18. عصر شاعیر، خطاط و تاریخچی‌لریندن و "تاریخ خُلد برین"  کیتابی مؤلیفی‌نین، محمد یوسیفین قارداشی‌د‌یر.[1] او، 1015-جی ایلده (هیجری) قزوین شهرینده دونیایا گلمیشدیر.[۱] میرزه طاهر، 2. شاه عباس صفوی سارایی‌نین رسمی تاریخچیسی ایدی و سونرا شاه سلیمان صفوی‌نین وزیری اولدو.[۲] اونون مشهور اثرلریندن 2. شاه عباس تاریخی‌دیر، دیگر اثرلری، تورکجه و فارسجا، پوئزیا و نثردیر.[۲] 

  میرزه محمد طاهر، صائب تبریزی ایله یاخین یولداش ایدی.[۳] 1120-جی ایلده (هیجری) وفات ائدیب. 2009 ایلده پاشا کریمووف و عارف رمضانوف تورکجه شعیرلری‌نین بیر حیصه‌سینی توپلاییبلار و باکی شهرینده نورلان نشرلر طرفیندن  "وحید قزوینی دیوانی"  آدییلا چاپ اولونوب. [۱] 

  محمد طاهر واحید شاه سلیمانین دؤورونده (1666-1694) دؤولتین باش وزیری وظیفه‌سینی ایجرا ائدیردی. او،  "عباس‌نامه"  آدلی اثرین مؤلیفی‌دیر. بو تاریخچی 1699-جو ایلده وفات ائتمیشدیر.

شعیرلریندن اؤرنک

دَییشدیر

  شرابین شربدن تا بزمه گلدی،  

  اریندی گول، گولاب آندان چکیلدی.  

   

  المدن کشتی قورتاردی جانی،  

  خودایا، ساخلا سن بو ناخودانی.  

   

  بلی، مئیدیر حکیمی-حیکمت آیین،  

  کیمینی شاد ائدر، کیمینی غمگین.  

   

  آچیلدی شیشه و ساغر توتولدو،    

  دولوخدو جام، قهقه شیشه گولدو.  

   

  دولو وئر، سؤیله تا صاحیب زامانسان،  

  خومه گیرسه گر فلاطونی-زامانسان.  

   

  گؤروبسن دیلی دوتماز مستی آخر،  

  دئمک ایستردی چوخ وئریدی چاخر.  

   

  ایچر مئی مئیگوساری-عیش پیشه،    

  گوز و قیش، یاز و یای، یعنی همیشه.  

   

  خوصوصاً کیم، باهاری-عیش مجمیل،  

  سعادت باغی ایچره توتسا منزیل.  

   

  سعادت باغی الحقّ بی‌قریندیر،  

  بهیشتی-عرصه‌یی-رویی-زمیندیر.  

   

  گولی-پیرایه‌یی-حوسنی-صفادیر،    

  جهان قلبینه خاکی-کیمیادیر.  

اتک یازی‌لار

دَییشدیر
  1. ^ ۱٫۰ ۱٫۱ Hüseyn Qaraqanlı, Saray,tələbə nəşriyyəsi
  2. ^ ۲٫۰ ۲٫۱ لغت‌نامه‌ی دهخدا
  3. ^ محمدعلی تربیت؛ دانشمندان آذربایجان ، تبریز