چین معمارلیغی، دوغو آسیادا یۆز ایللر بوْیونجا شکیللنمیش بیر معمارلیق سیستمی دیر.[۱] دکوراتیو دیتیل‌لر خاریجینده یاپی پرینسیپلری اساساً دگیشمز قالیر. تان سولاله‌سیندن بری ویتنام، کوره، ژاپون و موغولیستان معمارلیغلاریندا اساس عامیل اوْلموشدور.[۲] معمارلیغین اساس متریالی تاختا دیر. تاختانین یانی سیرا بامبو قامیشی و ساری تورپاق کیمی طبیعی ماده‌لر ایستیفاده ائدیله‌رک، یاپیلار دوغا ایله ان یۆکسک درجه‌ده اویوملو اینشا ائدیلمیشدیر.

یاساق شهر، مرمرله اؤرتولموش تراسداکی یۆکسک هارمونیا سالوْنو. پکن‌ده یئرلشن بۇ تیکینتی ۱۴۲۰ یاپیمی دیر و ۱۸۸۸ یانغینی‌نین آردیندان یئنی‌دن قۇرولموشدور.
بؤیوک وحشی غاز پاقوداسی، شنسی ایالتی‌نین شیان شهرینده یئرلشن بۇ تیکینتی‌نین اساس متریالی کرپیچ و داش دیر.
ساری تورنا بورجو، ووهان شهرینده یئرلشن بینانین مؤوجود حالی ۱۹۸۵ده یاپیلدی؛ عنعنه‌وی بورج اوْلاراق فعالیت گؤسترن بینا ۲۲۳-جو ایلده تیکیلمیشدیر.

۱۹. یوز ایلین اوْرتالارینا قدر قۇرولان چین یاپیلاری " آنتیک چین معمارلیغی"، داها سوْنراکیلار ایسه "مودرن چین معمارلیغی" اوْلاراق آدلاندیریلیر.چین معمارلیغی منزیل معمارلیغی، سارای معمارلیغی، معبد معمارلیغی، مزارلیق معمارلیغی و باغچالیق معمارلیغی اوْلماق اۆزره بئش باشلیقدا آراشدیریلیر.[۳]

قایناقلار

دَییشدیر
  1. ^ L. Carrington Goodrich (2007). A Short History of the Chinese People. Sturgis Press. ISBN 978-1406769760.
  2. ^ Steinhardt, Nancy Shatzman (June 2004). "The Tang Architectural Icon and the Politics of Chinese Architectural History". The Art Bulletin. 86 (2): 228–254. doi:10.2307/3177416. ISSN 0004-3079. JSTOR 3177416.
  3. ^ Liang Sicheng, year 12, A pictorial history of Chinese architecture : a study of the development of its structural system and the evolution of its types, ed. by Wilma Fairbank, Cambridge (Mass.): MIT Press.