میرزا مهدی خان استرآبادی
میرزا مهدی خان استرآبادی (دوغوم: 1177 هجری ـ اؤ:؟) تاریخچی، دیلچی و منشی.
میرزا مهدی خان استرآبادی | |
---|---|
آد | میرزا مهدی خان استرآبادی |
قیسا بیلگی | منشی، تاریخچی، لوغت شناس |
دوْغوم تاریخ | ۱۱۷۷ هجری ؟ |
اؤلوم تاریخ | تبریز |
میللیت | ایرانلی تورک |
آیری آدلار | منشی استرآبادی، کوکب |
ایش | منشی، دیپلمات |
یاشاییشی و یارادیجیلیغی
دَییشدیرمیرزا مهدی خان استرآبادی 1759 میلاد (1173 ه. ق) ایلینده گورگان شهرینده دونیایا گؤز آچدی. او نادیرشاه افشارین میرزهسی (منشی الممالک)، تاریخچیسی،چاغاتای تۆرکجه سی نین قرامئر کتابینی یازان و فیزیک عالیمی ایمیش.
میرزا مهدی خان 1747 میلاد ایلینده موصطفی خان بگدیلی ایله بیر دیپلومات کیمی ایستانبولا یولا چیخمیش، بغدادا یئتیشدیکده، نادیر شاهین اؤلومونه داییر بیلگی و معلومات آلاراق اورادان ائوه دؤنه رک سیاستدن گئری اوتورموش. سیاستدن گئری اوتورماسینا باخمایاراق علمی فعالیتینی سوردوره رک کیتابخاناسینی بؤیوک اوغلونا(نسیلدن نسیله) وصیت ائتمیش. اونون یازدیغی «سنگلاخ» آدلی چاغاتایجا-فارسجا سؤزلوک ده بو ایددعانی دوغرولاییر. او بو کیتابدا بیر چوخ کیتابلارین اؤرنَک اولاراق (میثال اۆچون): برهان قاطع،«تاریخ بابری»، «حیرت الابرار»، «حبیب السیر»، «محبوب القلوب»، و بیر چوخ عثمانی ادبیاتیندا تانینماز کیتابلارین آدینی و یازیچی آدی دئیه میرزا جلیل ناصری، نادرعلی (ندرعلی). آدلارینی و دیل دئیه «موغول»، «قالماق»، «هند» و «بربر» دیللرینین آدینی قلمه آلیر.
محمدعلی تربیت یازدیغی «دانشمندان آذربایجان» کیتابین اؤن سؤزونون اساسیندا، میرزا مهدیخان، محمدعلی تربیتین 4-اونجو جددی ایمیش.
یازدیغی کیتابلار
دَییشدیر- درّه نادری ( نادیرشاه دوورونون تاریخی، 1341 ایلده تهران دا چاپ اوْلموش)
- جهانگشای نادری (نادیر شاه تاریخی، 1341ایلده تهران دا چاپ اوْلموش)
- وقایع روزانه سلطنت نادرشاه (نادیر شاهین شاهلیغیندا گونده لیک ایتیفاقلار،
- منشآت، انشاء نامه (نادیرشاهین دوستلوق مکتوبلاری)
- شعرلر (اؤزونون قلمه آلدیغی شعرلری)
- سنگلاخ: چاغاتایجا-فارسجا سؤزلوک (ال یازماسی1173 ه. ق= 1759 میلاد)
- مبانی اللغة (مقدمه سنگلاخ) [۱]
ائشیک باغلانتی
دَییشدیر- گفت وگویی با دکتر صدیق درباره فرهنگ ترکی به فارسی «سنگلاخ» Archived 2015-10-29 at the Wayback Machine.
قایناقلار
دَییشدیر- ^ کتابشناسي آثار ترکي ايران (نوشين موسوي): ص52.