هخامنشیلر دؤولتی

هخامنشیلر دؤولتی (اسکی فارسجا: Xšassa/شاهنشاهی) — بیر اسکی شاهلیق‌ایمیش کی ۵۵۰ م.ق – ۳۳۰ م.ق ایله کیمی حؤکۆمت سوروب. بۇ سولاله (۲۲۰ ایل) اورتاشرق منطقه‌سینده حؤکۆمت ائدیب.

هخامنشیلر
Xšassa
امپراطوری هخامنشیان
۵۵۰ م.ق–۳۳۰ م.ق
پارسلار بایراغی
پایتختبابیل[۱] (اساس پایتخت)
پاسارگاد
اکباتان
شوش
پرسپولیس
عۆموُمی دیللراسکی فارسجا[a]
آرامی‌جه[b]
آکادجه[۲]
مادجا
یونانجا[۳]
عیلامجا
سومرجه[c]
دین
مزدیسنا، بابیل میتولوژی‌سی[۴]
دؤولتشاهلیق، فئودالیسم
شاه 
• ۵۵۹–۵۲۹ م.ق
کوروش
• ۳۳۶–۳۳۰ م.ق
اۆچونجو داریوش
تاریخی دؤنمقدیم دۆنیا
• فارس قیامی (قۇرولوش)
۵۵۰ م.ق
۵۴۷ م.ق
۵۳۹ م.ق
۵۲۵ م.ق
۴۹۹–۴۴۹ م.ق
• ییخیلدی
۳۳۰ م.ق
اراضی
۵۰۰ م.ق۷٬۵۰۰٬۰۰۰ km2 (۲٬۹۰۰٬۰۰۰ sq mi)Convert internal error: unknown message
جمعیت
• ۵۰۰ م.ق[۵]
۵۰٬۰۰۰٬۰۰۰
پول واحیدیدریک، سیگل
قاباقکی
سونراکی
ماد ایمپراتورلوغو
یئنی بابیل ایمپیراتورلوغو
لیدیه
ییرمی آلتینجی میصر خاندانی
سوغدیانا
ماساگتلر
مقدونیه چارلیغی
ییرمی سککیزینجی میصر خاندانی
آتورپاتکان
بوگون بیر حیصه‌سی
a. ^ آنا دیلی.
b. ^ رسمی دیل.[۹]
c. ^ ادبیات دیلی.

گؤرونتولر

دَییشدیر


قایناقلار

دَییشدیر
  1. ^ Yarshater, Ehsan (1993). The Cambridge History of Iran, Volume 3. Cambridge University Press. p. 482. ISBN 978-0-521-20092-9. Of the four residences of the Achaemenids named by هرودوتاکباتان پاسارگاد و پرسپولیس، Susa and Babylon — the last [situated in Iraq] was maintained as their most important capital, the fixed winter quarters, the central office of bureaucracy, exchanged only in the heat of summer for some cool spot in the highlands. Under the سلوکیلر ایمپیراتورلوغو and the اشکانیلر the site of the Mesopotamian capital moved a little to the north on the دجله چایی — to Seleucia and Ctesiphon. It is indeed symbolic that these new foundations were built from the bricks of ancient Babylon, just as later بغداد، a little further upstream, was built out of the ruins of the ساسانیلر double city of Seleucia-Ctesiphon.
  2. ^ Harald Kittel, Juliane House, Brigitte Schultze; Juliane House; Brigitte Schultze (2007). Traduction: encyclopédie internationale de la recherche sur la traduction. Walter de Gruyter. pp. 1194–5. ISBN 978-3-11-017145-7.{{cite book}}: CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  3. ^ Greek and Iranian, E. Tucker, A History of Ancient Greek: From the Beginnings to Late Antiquity, ed. Anastasios-Phoivos Christidēs, Maria Arapopoulou, Maria Chritē, (Cambridge University Press, 2001), 780.
  4. ^ Boiy, T. (2004). Late Achaemenid and Hellenistic Babylon. Peeters Publishers. p. 101. ISBN 978-90-429-1449-0.
  5. ^ Yarshater (1996, p. 47)
  6. ^ Security and Territoriality in the Persian Gulf: A Maritime Political Geography by Pirouz Mojtahed-Zadeh, page 119
  7. ^ ۷٫۰ ۷٫۱ archive copy. آرشیولنیب اصلی نۆسخه‌دن on 2012-01-12. یوْخلانیلیب2015-09-12.
  8. ^ ۸٫۰ ۸٫۱ Behistun Inscription
  9. ^ Josef Wiesehöfer, Ancient Persia, (I.B. Tauris Ltd, 2007), 119.

اینگیلیسجه ویکی‌پدیاسی‌نین ایشلدنلری طرفیندن یارانمیش«Achaemenid_Empire»، مقاله‌سیندن گؤتورولوبدور. (‏۱۲ سپتامبر ۲۰۱۵ تاریخینده یوْخلانیلیبدیر).


اتک‌یازیلار

دَییشدیر